BREAKING

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Το φιλμάκι – γροθιά στο ρατσισμό


Μέσα σε δύο μόλις λεπτά, αυτή η ταινία μικρού μήκους «λέει» με τον πιο απλό και συγκινητικό τρόπο όσα χρειάζονται να ειπωθούν για τον ρατσισμό.
Της Νάνσυ Σπετσιώτη, με τους Ναταλία Δραγούμη, Νίκο Ψαρρά, Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Waseem Aktar, Χαρά Τσιόνγκα, Γεωργία Κατσικονούρη.


Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Το Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014, σας περιμένουμε να στρώσουμε μαζί το τραπέζι για τους άνεργους, τους άστεγους, τους μοναχικούς συμπολίτες μας!



    

 κάλεσμα

Οι γιορτές ήρθαν κι είναι για όλους! Ας στρώσουμε μαζί το τραπέζι για τους άνεργους, τους άστεγους, τους μοναχικούς συμπολίτες μας!

Το Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014 σας περιμένουμε στο Πασαλιμάνι,απέναντι από το πρώην Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας δίπλα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο μας.

Συγκεντρώνουμε τις προσφορές σας σε τρόφιμα μακράς διαρκείας, είδη ρουχισμού, παιχνίδια, φάρμακα κλπ    

αλληλεγγύη  πειραιά

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Η Αλληλεγγύη Πειραιά,πραγματοποίησε δράση έξω από σούπερ-μάρκετ

Η Αλληλεγγύη Πειραιά,το Σάββατο 14 Δεκέμβρη πραγματοποίησε δράση έξω από τα σούπερ-μάρκετ Σκλαβενίτη στο Πειραιά (34ου Συντάγματος Πεζικού 19-21),για συλλογή τυποποιημένων-συσκευασμένων τροφίμων και δοθήκαν  σε οικογένειες με μεγάλες οικονομικές δυσκολίες που ζουν κάτω από δύσκολες συνθήκες.Ειδικά αυτές τις ημέρες ότι έχει ο καθένας, είτε είναι ρούχα, είτε  τρόφιμα και του περισσεύουν, μπορεί να τα φέρει σε εμάς ώστε να τα δώσουμε σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη. 

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Πρόγραμμα Υποστήριξης και Ενημέρωσης Άνεργων






Η Αλληλεγγύη Πειραιά με την  συμμέτοχη Συμβούλων Εργασίας ,Κοινωνικών Λειτουργών, Ψυχολόγων και απλών  εθελοντών, έχει δημιουργήσει, Πρόγραμμα Υποστήριξης και Ενημέρωσης Άνεργων    

1) Βάση δεδομένων προσφοράς εργασίας 

2) Δεξιότητες- αναζήτηση εργασίας ( βιογραφικό- συνέντευξη ) κάθε Τετάρτη πρωί 11 π.μ-1 μ.μ και Πέμπτη 2 μ.μ-4μ.μ Δραγάτση 2-4, Πειραιάς ( μετά από τηλεφωνική συνεννόηση στο 6983309357 )

3) Ψυχολογική υποστήριξη  κάθε Πέμπτη απόγευμα 5 μ.μ- 8μ.μ Δραγάτση 2-4, Πειραιάς ( μετά από τηλεφωνική συνεννόηση στο 6983309357 )

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

Ένα ημερολόγιο για ένα «πείραμα» ελευθερίας

Ένα φωτογραφικό οδοιπορικό στον κόσμο της αλληλεγγύης, ένα ημερολόγιο στιγμών αμοιβαίας συνεισφοράς όλων αυτών που ...
επλήγησαν ανεπανόρθωτα από την κρίση αλλά βρήκαν το κουράγιο να χαράξουν έναν διαφορετικό δρόμο από αυτόν της ελεημοσύνης και της υποταγής, κυκλοφορεί εδώ και λίγες μέρες σε χιλιάδες αντίτυπα σε όλη την Ελλάδα.

Τα τρία τελευταία χρόνια του μνημονίου σε διάφορες γειτονιές της Ελλάδας άνθρωποι όλων των ηλικιών, γυναίκες και άνδρες προσπάθησαν να βρουν τους δικούς τους συλλογικούς τρόπους για να αντιμετωπίσουν προβλήματα όπως η στέγαση, η σίτιση, η απόλυση, η αδυναμία πρόσβασης στα νοσοκομεία. Παράλληλα επινόησαν εκείνους τους τρόπους για να επικοινωνήσουν χωρίς η αδυναμία να γίνεται εμπόρευμα και η φτώχεια ενοχή. Οι αυτοοργανωμένες δομές αλληλεγγύης που «ξεφύτρωσαν» σε πολλές γωνιές της χώρας μας απέδειξαν όλο αυτό το διάστημα ότι η αλληλεγγύη είναι ο μοναδικός οδηγός αντίστασης στην πολιτική της εξαθλίωσης και ένα «φυτώριο» σχέσεων εμπιστοσύνης μακριά από λογικές εξάρτησης και φιλανθρωπίας. Ένας οδηγός που μας κάνει να βλέπουμε τον κόσμο με αισιοδοξία. Για το ημερολόγιο αυτό συνεργάστηκαν 14 φωτογράφοι απ`όλη την Ελλάδα οι οποίοι συνεισέφεραν αφιλοκερδώς με τον δικό τους μοναδικό τρόπο έτσι ώστε ο αθέατος κόσμος της αλληλεγγύης, ο κόσμος αυτός που δεν αναφέρεται ούτε με μικρά γράμματα στις οθόνες των τηλεοράσεων αλλά αντιστέκεται σε όλα τα success story της κυβέρνησης, να γίνει ημερολόγιο και με την βοήθεια της «Αλληλεγγύης για όλους» να προσφέρει οικονομική στήριξη σε όλες τις δομές που το έχουν ανάγκη.

Στο ημερολόγιο αυτό φιλοξενούνται αυτοοργανωμένοι χώροι αλληλεγγύης όπως το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, η ανοιχτή συνέλευση Περάματος, το σωματείο εργαζομένων του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου ΒΙΟΜΕ στην Θεσσαλονίκη, το «συμμετοχικό τραπέζι» στην Καβάλα, η «κίνηση αντίστασης και αλληλεγγύης χωρίς μεσάζοντες» Γαλατσίου, το κοινωνικό ιατρείο αλληλεγγύης Κορίνθου, το Κοινωνικό Ωδείο στην Αθήνα, ο ελεύθερος κοινωνικός χώρος «δεξαμενή» στον Πύργο, το κοινωνικό ιατρείο –φαρμακείο «τόπος αλληλεγγύης», ο συνεταιρισμός γονέων Χαλανδρίου, η λέσχη αλληλεγγύης Ν. Κόσμου, το δίκτυο αλληλεγγύης της 6ης Δημοτικής Κοινότητας «Μυρμήγκι», το στέκι «αλληλεγγύη για όλους» στον Βόλο και η «Εφημερίδα των Συντακτών», ένα από τα λιγοστά αυτοοργανωμένα εγχειρήματα στον χώρο του τύπου.

Η ιδέα ξεκίνησε μάλιστα από την εφημερίδα αυτή και συγκεκριμένα από την δημοσιογράφο Ντίνα Δασκαλοπούλου, στην στήλη της οποίας έχουν φιλοξενηθεί οι ιστορίες όλων αυτών και πολλών ακόμη συλλογικών εγχειρημάτων.

«Όλο αυτό το project ήταν μια ιδέα της Ντίνας που ξύπνησε «ανάποδα» μια μέρα και σκέφτηκε να εμφανίσουμε ως εικόνα τον αθέατο κόσμο των δομών αλληλεγγύης» λέει με χιούμορ η Μυρτώ Μπολότα από την «Αλληλεγγύη για όλους» που ανέλαβε τον σχεδιασμό και την επιμέλεια του ημερολογίου αυτού.
Όλο το ρεπορτάζ από την Σταυρούλα Πουλημένη στο alterthess.gr για τοΗμερολόγιο Κλικ στην Αλληλεγγύη που παρουσιάστηκε χθές το βράδυ στο θέατρο Εμπρός. Πωλείται προς 2 ευρώ και τα έσοδα θα πηγαίνουν στις δομές αλληλεγγύης στις γειτονιές της χώρας.

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Η Αλληλεγγύη Πειραιά διένειμε ρουχισμό σε άστεγους πολίτες στο λιμάνι του Πειραιά

Επίσκεψη σε άστεγους πολίτες στο  λιμάνι του Πειραιά πραγματοποίησε προχθες η Αλληλεγγύη Πειραιά προσφέροντας ρουχισμό. 
Ειδικά αυτές τις ημέρες ότι έχει ο καθένας, είτε είναι ρούχα, είτε παιχνίδια ή τρόφιμα και του περισσεύουν, μπορεί να τα φέρει σε εμάς ώστε να τα δώσουμε σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη.

Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Η αθλιότητα της φιλανθρωπίας

Στη λέξη φιλανθρωπία υπάρχει μια βαθιά αντίφαση, στα όρια του οξύμωρου. Ο άνθρωπος είναι απλώς άνθρωπος, δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος. Όπως ο λύκος δεν μπορεί να είναι φιλόλυκος, ούτε η κότα φιλόκοτα και ο σκύλος φιλόσκυλος. Ο σκύλος, ναι, μπορεί να είναι φιλάνθρωπος, ως το κατεξοχήν κατοικίδιο που έχει μια σχεδόν αυτοκαταστροφική προσκόλληση στο είδος μας. Η κότα δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ φιλάνθρωπη, αν είχε μια ελάχιστη επίγνωση του προορισμού της ως σούπας ή κοκκινιστής. Η γάτα, αν και εξίσου προσκολλημένη στον άνθρωπο και τα ενδιαιτήματά του, δεν είναι φιλάνθρωπη. Είναι απλώς φίλαυτη. Κι επειδή αγαπάει τον εαυτό της περισσότερο από οτιδήποτε άλλο- αν μπορεί να αποκληθεί αγάπη το ένστικτο αυτοσυντήρησης που έχει κάθε ον-, συμβιβάζεται με την αναγκαστική συνύπαρξή της με τον άνθρωπο. Είναι μια κατεξοχήν φιλόγατα που συνδέεται με μνημόνιο κατανόησης με τον άνθρωπο, αν υποθέσουμε ότι η βάση της συνύπαρξής της μ’ αυτόν είναι να πιάνει ποντίκια ή να προσφέρει το σώμα της στην ανθρώπινη ανάγκη για τρυφερότητα και χάδι.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι φιλάνθρωπος. Μπορεί να είναι φιλόζωος ή ζωόφιλος – ας μην μπλέξουμε με την αυθεντική έννοια των δυο ταυτόσημων λέξεων, ποια σημαίνει την αγάπη για τη ζωή και ποια για τα ζώα. Φιλάνθρωπος μπορεί να είναι μόνον ο άνθρωπος που θεωρεί πως μόνος αυτός -άντε, και μερικοί ακόμη φίλοι, συγγενείς, άτομα της τάξης του, της αισθητικής του, της ιδεολογίας του- έχει ξεφύγει από την κατάσταση του ζώου και αντιμετωπίζει τους άλλους του είδους του ως ζώα, που έχουν την ανάγκη της φιλανθρωπίας του (ή της ζωοφιλίας του) και του οφείλουν ευγνωμοσύνη γι’ αυτήν.
Ακόμη κι αν αποδεχθεί κανείς τη χριστιανική αντίληψη της φιλανθρωπίας, πρέπει να εκκινήσει από τη βάση της, που είναι η φιλαυτία. «Αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν», λέει το ευαγγελικό πρόταγμα.
Αλλά αυτό προϋποθέτει, πρώτον, να αγαπάς τον εαυτό σου. Δεύτερον, να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου σε μια κατάσταση ισότητας με τον πλησίον. Τρίτον, να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε μια ενότητα με τον πλησίον. Δηλαδή, να αντιλαμβάνεσαι την ανθρώπινη φύση σου, έτσι όπως την αντιλαμβανόταν ο Hobbes στον «Λεβιάθαν» του: «Η φύση έχει κάνει σε τέτοιο βαθμό τους ανθρώπους ίσους ως προς τις ικανότητες του σώματος και του νου, ώστε (…) η διαφορά των ανθρώπων δεν είναι τόσο αξιοσημείωτη που να μπορεί κανείς να αξιώνει για τον εαυτό του οποιοδήποτε ωφέλημα το οποίο κάποιος άλλος να μη μπορεί εξίσου καλά να το αξιώσει».

Η φιλανθρωπία είναι η άλλη όψη της έκπτωσης από τη φυσική κατάσταση ισότητας. Πριν γίνουμε «φιλάνθρωποι», έχουμε αποδεχθεί το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι είναι κατώτεροι από μας, έχουν χάσει ωφελήματα που για μας είναι αυτονόητα ή φυσικά: το σπίτι τους, μια πατρίδα, ένα αξιοπρεπές εισόδημα, μια δουλειά. Έχουμε, δηλαδή, αποδεχθεί μια αφύσικη κατάσταση ανισότητας. Στην οποία μπορεί και να έχουμε συμβάλει. Με την απληστία μας, την ανοχή μας ή τη σιωπή μας.
Σιχαίνομαι τη φιλανθρωπία. Έστω κι αν σπάνια αντιστέκομαι στον πειρασμό ν’ αγοράσω ένα πακέτο χαρτομάντιλα από τα φανάρια, να υποστώ το καθάρισμα του παρμπρίζ του αυτοκινήτου ή να δώσω στο αποστεωμένο «τζάνκι» το ευρώ με το οποίο υποτίθεται θα αγοράσει τυρόπιτα και δεν θα τσοντάρει για την επόμενη δόση του. Εξαγοράζω τις τύψεις μου για το γεγονός ότι εγώ ακόμη είμαι «εντός», όταν τόσοι άλλοι είναι «εκτός», όπως οι χριστιανοί με τον οβολό τους θαρρούν ότι διαγράφουν μια από τις αμαρτίες τους και κερδίζουν ένα μέτρο στον μαραθώνιο προς τον παράδεισο. Είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας. Διόλου αθώα και ανιδιοτελής, πρέπει να ομολογήσω.
Αλλά η οργανωμένη βιομηχανία φιλανθρωπίας, στην οποία συνωθούνται θύτες και θύματα, μου είναι απεχθής. Είναι μια κολοσσιαία απάτη. Ανοίγεις το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, την εφημερίδα κι είσαι μπροστά σε μια παρέλαση δημίων που περιθάλπουν τα θύματά τους λίγο πριν τα καρατομήσουν. Ή και έπειτα απ’ αυτό. Άλλος μαζεύει ρούχα, άλλος λεφτά, άλλος φάρμακα, άλλος τρόφιμα, αφού πρώτα έγδυσε, ξάφρισε, αρρώστησε και άφησε νηστικό τον αποδέκτη της αλληλεγγύης του. «Όλοι μαζί μπορούμε», «κανείς μόνος του στην κρίση». Γιατί δεν επεδείκνυαν προληπτικά την αλληλεγγύη τους, πριν η κρίση ξεβράσει τα θύματά της στο περιθώριο; Τι είπαν και τι έκαναν όταν περικόπτονταν οι μισθοί, όταν οι συντάξεις έπεφταν στα όρια της πείνας, όταν θερίζονταν τα προνοιακά επιδόματα, και μάλιστα με το ανάθεμα της επαίσχυντης εύνοιας σε «κηφήνες», όταν το ΕΣΥ και τα Ταμεία λεηλατούνταν, όταν η τρόικα πετσόκοβε το ανάπηρο κοινωνικό κράτος κι όταν η μνημονιακή ύφεση πλημμύριζε με λουκέτα και ανέργους τα οικονομικά ερείπια; Σε ποιο μέτρο κοινωνικής καταστροφής λένε «όχι» ακόμη και σήμερα οι πρωταθλητές της φιλανθρωπίας; Το αντίθετο ακριβώς συνέβη και συμβαίνει. Οι φανατικότεροι φιλάνθρωποι είναι οι κάτοχοι του μνημονιακού πρωταθλήματος. Αυτό θα μπορούσε λαϊκά να εκφραστεί και ως εξής: «Να σε κάψω, Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι». Ή «πρώτα μας χέζουν και μετά μας σκουπίζουν».
Σας ακούγεται χυδαίο; Όμως, δεν είναι πιο χυδαίο να απαιτούν την αναδιανομή της δυστυχίας των θυμάτων επειδή τους είναι αδιανόητη η αναδιανομή του πλούτου των θυτών; Δεν είναι πιο χυδαίο να απαιτούν να οικοδομηθεί στα ερείπια του κοινωνικού κράτους που οι ίδιοι κατεδάφισαν ένα εθελοντικό υποκατάστατό του; Δεν είναι πιο χυδαίο οι χρυσοδάκτυλοι της διαπλοκής και του πλιάτσικου στον κοινωνικό πλούτο να διαγκωνίζονται σε «μαραθώνιους της αλληλεγγύης»;

Η κοινωνία δεν χρειάζεται «ανιματέρ» του ανθρωπισμού, ούτε «σελέμπριτι» του πλούτου και της «γκλαμουριάς» για να αφυπνιστούν τα ανθρωπιστικά ανακλαστικά της. Χρειάζεται μηχανισμούς εξάλειψης της φτώχειας, της ανισότητας και της περιθωριοποίησης. Συζητάει κανείς γι’ αυτό; Όχι. Αλλά, όταν θεωρείται αδιανόητο να μείνει ανεξόφλητος ο ομολογιούχος -κατά κανόνα μέλος του πλουσιότερου 1% του παγκόσμιου πληθυσμού που ευθύνεται για την εξαθλίωση του φτωχότερου 30%- και αυτονόητο να «κουρευτεί» ο συνταξιούχος των 600 ευρώ, το αποτέλεσμα είναι θα είναι αυξάνονται επικίνδυνα οι επαίτες και αποδέκτες της φιλανθρωπίας. Κι είναι μάλλον απίθανο να εξαγοραστούν η επικινδυνότητα και η σιωπή τους με τα ψίχουλα της επαιτείας.
Αλλά η βιομηχανία της φιλανθρωπίας προτιμά ακριβώς αυτό: να καταστήσει τους ανθρώπους, ακόμη και τους φτωχότερους και δυστυχέστερους, συνενόχους της φτώχειας και της δυστυχίας τους. Να τους πείσει ότι οι αναξιοπαθούντες πλησίον τους είναι θύματα μιας «φυσικής ανισότητας», εξίσου ακατανίκητης με τις θεομηνίες ή τις φυσικές καταστροφές. Έτσι, δεν αγαπούν τον πλησίον τους ως σεαυτόν. Απλώς, τον οικτίρουν και τον απομακρύνουν σε απόσταση ασφαλείας. Τον αντιμετωπίζουν ως απειλή που πρέπει να εξευμενιστεί. Κατ’ ουσίαν τον μισούν γιατί υπάρχει, παρ’ ότι η εξαθλίωση του άλλου είναι προϋπόθεση της δικής τους -υπαρκτής ή φανταστικής- ευδαιμονίας, καθιστώντας τη φιλανθρωπία μια αυθεντική μισανθρωπία.
Να μια ακραία αλλά αυθεντική εκδοχή της μισάνθρωπης φιλανθρωπίας: ο Τζορτζ Σόρος, από τους πλουσιότερους και πιο αδίστακτους κερδοσκόπους στον κόσμο, άμεσα υπεύθυνος εκτεταμένων ανθρωπιστικών καταστροφών που προκάλεσε το παιχνίδι του με τα νομίσματα, τις μετοχές ή τα εμπορεύματα, είναι και «ιδιοκτήτης» ενός από τα μεγαλύτερα δίκτυα «φιλανθρωπίας» στον κόσμο. Αν κάθε χρόνο εκπονεί και κάποιου είδους ισολογισμό των αλληλοαναιρούμενων δράσεών του, με τη φιλοδοξία να ισοσκελίσει τα μεγέθη της καταστροφής και της σωτηρίας, υποθέτω ότι θα τρομάζει κι ο ίδιος με το τερατώδες έλλειμμα στο ισοζύγιο του οίκτου του.
ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ
ΠΗΤΣΑΜ: Λαμβάνω την τιμή να συστηθώ: Ιερεμίας Ιωνάθαν Πήτσαμ, της Α. Ε. Πήτσαμ Κόμπανυ. Δουλειά της εταιρείας είναι να ξυπνά στους ανθρώπους τη λύπηση για τον άνθρωπο. Και το δηλώνω ξεκάθαρα… Η επιχείρηση πάει κατά διαόλου. Και σας το λέω εγώ, ο Ιερεμίας Πήτσαμ, που ελέγχω τα δύο τρίτα των ζητιάνων του Λονδίνου και κάτι ξέρω από ανθρώπινο οίκτο. Τι συγκινεί λοιπόν σήμερα τον άνθρωπο; Τίποτα. Γιατί και το πιο μαύρο χάλι, άντε και το συνηθίσει ο άλλος, δεν του λέει τίποτε. Κανένας δεν λυπάται κανέναν. Γίναμε αναίσθητοι και, μη σας κακοφανεί, γίναμε και γουρούνια. Βλέπεις στη γωνία έναν ωραίο γερό άνδρα με στρατιωτικό αμπέχονο και κομμένο το δεξί του χέρι, τρομάζεις, σαστίζεις, βγάζεις και του δίνεις τρία σελίνια. Τη δεύτερη φορά να σου πάλι ο κουλός στη γωνία του δρόμου, βγάζεις και του ακουμπάς δύο σελίνια. Άντε και βρεθεί ο κουλός μπροστά σου  για τρίτη φορά, σου τη δίνει και τον καρφώνεις στον μπασκίνα της γειτονιάς. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ταμπέλες (πιάνει από το ράφι μια ταμπέλα και τη δείχνει στο κοινό). ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ, ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ. Ωραία κουβέντα, ωραία ταμπέλα, τι να την κάνεις που ξέφτισε σε δύο βδομάδες. Άλλη ταμπέλα: ΑΓΑΠΑ ΜΕ, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΣΥ. Καλό, ε; Δύσκολο να το πιάσεις, αλλά όμορφο. Δούλεψε πάνω από δύο μήνες, αλλά πάει κι αυτό, ξέφτισε… Τελειώνουνε κι οι όμορφες κουβέντες, τι νομίζεις; Ο κόσμος άλλαξε, θέλει καινούργια πράγματα.
    Μπέρτολντ Μπρεχτ, «Η όπερα της πεντάρας»
 
πηγή

Πρωτοβουλία Πλειστηριασμοί STOP - Τετάρτη 11/12 στο Ειρηνοδικείο Αθηνών

ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΤΕ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ

ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ



Από την 1 Ιανουαρίου 2014, αν δεν υπάρξει αντίθετη ρύθμιση, αίρεται υπό προϋποθέσεις τόσο η προστασία από πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, όσο και οποιουδήποτε άλλου ακινήτου, ενώ καταργείται και το όριο προστασίας από πλειστηριασμούς για οφειλές μέχρι 200.000 ευρώ προς τις Τράπεζες. Παράλληλα, δεν υπάρχει καμία προστασία σε ό,τι αφορά χρέη προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Τα τελευταία ειδικά περνάνε στο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών (ΚΕΑΟ), με απαίτηση άμεσης τακτοποίησης ή αλλιώς είσπραξης μέσω κατασχέσεων και πλειστηριασμών.

Οι πλειστηριασμοί, επομένως, αποτελούν μια νέα καθολική επίθεση στη ζωή του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού, η οποία θα ενταθεί, καθώς θα αυξάνει η ύφεση και η ανεργία. Στην πραγματικότητα το ζήτημα των πλειστηριασμών αφορά όλους και όλες που βλέπουν τους κόπους μιας ζωής να εξανεμίζονται.

Σε αυτή τη συνολική επίθεση απαιτείται μια καθολική αντίσταση από σήμερα, πολύ πριν φτάσουμε στους πλειστηριασμούς και τις εκτελέσεις τους, εκεί που το πρόβλημα εξατομικεύεται και κάτω από το βάρος του η δυνατότητα αντίδρασης πολλές φορές εκμηδενίζεται.

Συντονίζουμε τη δράση μας με δομές αλληλεγγύης, λαϊκές συνελεύσεις, επιτροπές κατοίκων και άλλες συλλογικότητες μέσα από την «Πρωτοβουλία Πλειστηριασμοί STOP» για τη νομοθετική κατοχύρωση της αναστολής των πλειστηριασμών, όπως ισχύει σήμερα, για τρία χρόνια και την επέκταση της προστασίας της πρώτης κατοικίας για χρέη προς την Εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Παράσταση διαμαρτυρίας

Τετάρτη 11/12 στις 15:00 στο Ειρηνοδικείο Αθηνών

Πρωτοβουλία «Πλειστηριασμοί STOP»


http://pleistiriasmoistop.blogspot.gr/

Συμβουλευτική δράση για ΑΜΕΑ

Η Αλληλεγγύη Πειραιά θα παρέχει πληροφόρηση και ενημέρωση, σχετικά με  Άτομα με Αναπηρία και τις οικογένειες τους, για θέματα σχετικά με τα δικαιώματα Ατόμων με Αναπηρία, παροχές υγειονομικής περίθαλψης, επιδόματα και ειδικά σχολεία.

Η πληροφόρηση και η ενημέρωση θα παρέχεται
( μετά από τηλεφωνική συνεννόηση στο 6906427285 )

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013

Μπαμπά τι σημαίνει αλληλεγγύη; Αυτό παδί μου:

αναρτήθηκε στο Twitter από
 
Copyright © 2013 Αλληλεγγύη Πειραιά
Design by FBTemplates | BTT