Δημόσια αγαθά και κρίση - Κάτι τρέχει με το νερό....

Το Σάββατο 20/09/2014, στις 19:30, στην πλατεία Αλληλεγγύης, θα μιλήσουν μέλη της πρωτοβουλίας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, Save Greek Water, μέλη της Αλληλεγγύης Πειραιά και εκπρόσωποι των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ.

Η Αλληλεγγύη Πειραιά και η Πρωτοβουλία κατά της Ιδιωτικοποίησης του Νερού ("Save Greek Water") οργανώνουν ενημερωτική εκδήλωση  και συζήτηση το ερχόμενο Σάββατο 20/9/14, 19:30 στην Πλατεία Αλληλεγγύης (34ου Συντάγματος & Ευαγγελιστρίας) στην είσοδο του Πειραιά, για την επαπειλούμενη ιδιωτικοποίηση του νερού, με συμμετοχή και εκπροσώπων των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ Καλούνται οι Πειραιώτες και οι Πειραιώτισσες να ακούσουν από πρώτο χέρι «τι τρέχει με το νερό». Θα ακολουθήσει λαϊκό μουσικό πρόγραμμα. Είσοδος ελεύθερη. Με την  εκδήλωση αυτήν εγκαινιάζουμε  κύκλο  επίκαιρων εκδηλώσεων με γενικό θέμα 
ΔΗΜΟΣΙΑ  ΑΓΑΘΑ KAI KΡΙΣH....

Το νερό είναι φυσικό και κοινωνικό αγαθό, απαραίτητο για την ίδια τη ζωή. Δεν είναι ιδιοκτησία κανενός και δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο κερδοσκοπίας. Η πρόσβαση στο νερό είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα το οποίο αναφέρεται ρητά στη διακήρυξη ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

Λέμε OXI στο ξεπούλημα της ΕΥΔΑΠ από το ΤΑΙΠΕΔ για την πληρωμή των δανειστών.

Ζητάμε 100% δημόσια μη κερδοσκοπική ΕΥΔΑΠ στην υπηρεσία της κοινωνίας με τιμολογήσεις που να καλύπτουν μόνο το κόστος διαχείρισης του νερού, χωρίς κέρδη για μετόχους.

Ζητάμε δωρεάν παροχή νερού στους άνεργους συμπολίτες μας.

Ζητάμε να απαγορευτεί η απάνθρωπη διακοπή παροχής νερού σε όσους αδυνατούν να πληρώσουν.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΠΕΙΡΑΙΑ

Αν και στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει προηγούμενο, η διεθνής εμπειρία έχει καταδείξει ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού έχει ως σύνηθες αποτέλεσμα την αλματώδηαύξηση των τιμών και σε ορισμένες περιπτώσεις την υποβάθμιση της ποιότητας του. Παρότι η τάση στην Ευρώπη είναι η ανάκτηση των εταιριών ύδρευσης από τους διάφορους δήμους, για μια ακόμη φορά με καθυστέρηση εικοσαετίας το ελληνικό κράτος «εκσυγχρονίζεται» προς το παρελθόν.

• Ποια άραγε θα είναι η μοίρα της ύδρευσης κοστοβόρων για την ιδιωτική πρωτοβουλία  απόμακρων η αραιοκατοικημένων περιοχών;
• Τι είδους οικολογική επιβάρυνση μπορεί να επιφέρει η περαιτέρω απώλεια κοινωνικού ελέγχου στην ποσότητα του νερού που αντλείται και στο πού πωλείται;
• Τι ακριβώς θα πωληθεί εν τέλει και σε τι ζημία του κοινωνικού συνόλου δεδομένου ότι οι επενδύσεις υψηλού κόστους αυτών των επιχειρήσεων αφορούν τις υποδομές τους που ήδη έχουν πληρωθεί με έξοδα των φορολογούμενων πολιτών;

Τέτοια ερωτήματα μας κάνουν ιδιαίτερα επιφυλακτικούς στην ρητορική οικολογικών «ευαισθησιών» που αναπτύσσεται από τους υπέρμαχους της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στον τομέα των υδάτινων πόρων και σκεπτικούς στην προθυμία με την οποία η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να θέλει να «απεμπλακεί» από ένα πολυδιάστατο ζήτημα όπως η διαχείριση των υδάτινων πόρων της χώρας.

About " Administrator "

Άφησε το σχόλιό σου